10 قدم برای شروع کسب و کار

زمان مطالعه: 21 دقیقه

10 قدم برای شروع کسب و کار

 

10 steps to start a business

شروع یک کسب و کار شامل برنامه ریزی، اتخاذ تصمیمات مالی کلیدی و تکمیل یک سری فعالیت های قانونی است. برای اطلاع از هر مرحله به پایین بروید.

 1: تحقیقات بازار انجام دهید.

• تحقیقات بازار به شما می گوید که آیا فرصتی برای تبدیل ایده شما به یک کسب و کار موفق وجود دارد یا خیر. این راهی برای جمع آوری اطلاعات در مورد مشتریان بالقوه و کسب و کارهایی است که در حال حاضر در منطقه شما فعال هستند. از این اطلاعات برای یافتن مزیت رقابتی برای کسب و کار خود استفاده کنید.
• از تحقیقات بازار برای یافتن مشتریان استفاده کنید
• تحقیقات بازار رفتار مصرف کننده و روندهای اقتصادی را برای تایید و بهبود ایده کسب و کار شما ترکیب می کند.

بسیار مهم است که از همان ابتدا پایگاه مصرف کننده خود را درک کنید. تحقیقات بازار به شما امکان می دهد خطرات را کاهش دهید حتی در حالی که کسب و کار شما هنوز فقط یک درخشش در چشم شماست.

اطلاعات جمعیت شناختی را برای درک بهتر فرصت ها و محدودیت های جذب مشتری جمع آوری کنید. این می تواند شامل داده های جمعیت در مورد سن، ثروت، خانواده، علایق یا هر چیز دیگری باشد که به کسب و کار شما مرتبط است.

سپس به سوالات زیر پاسخ دهید تا درک خوبی از بازار خود داشته باشید:

تقاضا: آیا تمایلی برای محصول یا خدمات شما وجود دارد؟

اندازه بازار: چند نفر به پیشنهاد شما علاقه مند هستند؟

شاخص های اقتصادی: محدوده درآمد و نرخ اشتغال چقدر است؟

مکان: مشتریان شما کجا زندگی می کنند و کسب و کار شما به کجا می تواند برسد؟

اشباع بازار: چند گزینه مشابه در حال حاضر در دسترس مصرف کنندگان است؟

قیمت گذاری: مشتریان بالقوه برای این جایگزین ها چه چیزی می پردازند؟

شما همچنین می خواهید با آخرین روند کسب و کارهای کوچک همراه باشید. این مهم است که احساسی از سهم بازار خاص به دست آورید که بر سود شما تأثیر می گذارد.

شما می توانید تحقیقات بازار را با استفاده از منابع موجود انجام دهید، یا می توانید تحقیقات خود را انجام دهید و مستقیماً به سراغ مصرف کنندگان بروید.

منابع موجود می توانند در زمان و انرژی شما صرفه جویی کنند، اما اطلاعات ممکن است آنقدر که می خواهید مختص مخاطبان شما نباشد. از آن برای پاسخ به سؤالاتی که هم کلی و هم قابل سنجش هستند، مانند روندهای صنعت، جمعیت شناسی و درآمد خانوار، استفاده کنید. آنلاین را بررسی کنید یا با فهرست منابع تحقیقاتی بازار ما شروع کنید.

پرسیدن از خود مصرف کنندگان می تواند به شما درک دقیقی از مخاطبان هدف خاص شما بدهد. اما، تحقیق مستقیم می تواند زمان بر و پرهزینه باشد. از آن برای پاسخ دادن به سؤالات مربوط به کسب و کار یا مشتریان خاص خود، مانند واکنش به لوگوی خود، بهبودهایی که می توانید در تجربه خرید ایجاد کنید، و اینکه مشتریان به جای کسب و کار شما به کجا بروند، استفاده کنید.

در اینجا چند روش وجود دارد که می توانید برای انجام تحقیقات مستقیم از آنها استفاده کنید:

نظرسنجی ها

پرسشنامه ها

گروه های متمرکز

مصاحبه های عمیق

 

• از تحلیل رقابتی برای یافتن مزیت بازار استفاده کنید
• تجزیه و تحلیل رقابتی به شما کمک می کند تا از کسب و کارهایی که برای مشتریان بالقوه شما رقابت می کنند یاد بگیرید. این کلید برای تعریف یک مزیت رقابتی است که درآمد پایدار ایجاد می کند.

تجزیه و تحلیل رقابتی شما باید رقابت شما را بر اساس خط محصول یا خدمات و بخش بازار مشخص کند. ویژگی های زیر چشم انداز رقابتی را ارزیابی کنید:

• سهم بازار
• نقاط قوت و ضعف
• پنجره فرصت شما برای ورود به بازار
• اهمیت بازار هدف شما برای رقبای شما
• هر مانعی که ممکن است هنگام ورود به بازار مانع شما شود
• رقبای غیرمستقیم یا ثانویه که ممکن است بر موفقیت شما تأثیر بگذارند

ممکن است چندین صنعت برای خدمت به همان بازاری که شما هدف آن هستید با هم رقابت کنند. وزارت دادگستری نموداری از نیروهای پنج گانه پورتر را به عنوان راهی برای متمایز کردن تحلیل رقابتی خود بر اساس صنعت ارائه می دهد. عوامل مهمی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: سطح رقابت، تهدید رقبا یا خدمات جدید و تأثیر عرضه کنندگان و مشتریان بر قیمت.

• داده ها و روندهای کسب و کار کوچک رایگان

منابع معتبر زیادی وجود دارند که اطلاعات مشتریان و بازار را بدون هیچ هزینه ای ارائه می کنند. آمار رایگان برای کمک به صاحبان مشاغل کوچک آینده به راحتی در دسترس است.

2: طرح کسب و کار خود را بنویسید.

• طرح کسب و کار شما پایه و اساس کسب و کار شماست. این یک نقشه راه برای چگونگی ساختار، اجرا و رشد کسب و کار جدید است. شما از آن برای متقاعد کردن مردم استفاده خواهید کرد که کار کردن با شما – یا سرمایه گذاری در شرکت شما – یک انتخاب هوشمندانه است.
• طرح های تجاری به شما کمک می کند تا کسب و کار خود را اداره کنید
• یک طرح تجاری خوب شما را در هر مرحله از شروع و مدیریت کسب و کارتان راهنمایی می کند. شما از طرح کسب و کار خود به عنوان یک نقشه راه برای نحوه ساختار، اجرا و رشد کسب و کار جدید خود استفاده خواهید کرد. این راهی برای فکر کردن از طریق عناصر کلیدی کسب و کار شما است.

طرح‌های تجاری می‌توانند به شما کمک کنند تا بودجه دریافت کنید یا شرکای تجاری جدید بیاورید. سرمایه گذاران می خواهند اطمینان داشته باشند که بازده سرمایه گذاری خود را خواهند دید. طرح کسب و کار شما ابزاری است که از آن برای متقاعد کردن مردم استفاده می کنید که کار کردن با شما – یا سرمایه گذاری در شرکت شما – یک انتخاب هوشمندانه است.

• قالب طرح کسب و کار را انتخاب کنید که برای شما مناسب باشد
• هیچ راه درست یا غلطی برای نوشتن طرح کسب و کار وجود ندارد. آنچه مهم است این است که برنامه شما نیازهای شما را برآورده کند.

اکثر طرح های تجاری در یکی از دو دسته رایج قرار می گیرند: استارت آپ سنتی یا ناب.

طرح‌های تجاری سنتی رایج‌تر هستند، از یک ساختار استاندارد استفاده می‌کنند و شما را تشویق می‌کنند که در هر بخش به جزئیات بپردازید. آنها معمولاً به کار بیشتری نیاز دارند و می توانند ده ها صفحه باشند.

طرح‌های کسب‌وکار استارت‌آپ ناب کمتر رایج هستند، اما همچنان از یک ساختار استاندارد استفاده می‌کنند. آنها فقط بر خلاصه کردن مهمترین نکات از عناصر کلیدی برنامه شما تمرکز می کنند. ساخت آنها ممکن است یک ساعت طول بکشد و معمولاً فقط یک صفحه هستند.

• طرح کسب و کار سنتی

این نوع طرح بسیار دقیق است، زمان بیشتری برای نوشتن نیاز دارد و جامع است. وام دهندگان و سرمایه گذاران معمولاً این طرح را درخواست می کنند.

• طرح راه اندازی ناب

این نوع طرح فوکوس سطح بالایی دارد، نوشتن سریع است و فقط شامل عناصر کلیدی است. برخی از وام دهندگان و سرمایه گذاران ممکن است اطلاعات بیشتری را درخواست کنند.

• قالب طرح کسب و کار سنتی

اگر جزئیات گرا هستید، می خواهید یک طرح جامع داشته باشید یا قصد دارید از منابع سنتی درخواست تامین مالی کنید، ممکن است قالب طرح کسب و کار سنتی را ترجیح دهید.

وقتی طرح کسب و کار خود را می نویسید، لازم نیست به طرح کلی طرح کسب و کار پایبند باشید. درعوض، از بخش هایی استفاده کنید که بیشترین حس را برای کسب و کار و نیازهای شما دارند. طرح های تجاری سنتی از ترکیبی از این نه بخش استفاده می کنند.

• خلاصه اجرایی

به طور خلاصه به خواننده خود بگویید شرکت شما چیست و چرا موفق خواهد شد. بیانیه ماموریت خود، محصول یا خدمات خود، و اطلاعات اولیه در مورد تیم رهبری، کارمندان و موقعیت مکانی شرکت خود را درج کنید. همچنین اگر قصد درخواست تامین مالی دارید، باید اطلاعات مالی و برنامه های رشد سطح بالا را نیز درج کنید.

• توضیحات شرکت

از توضیحات شرکت خود برای ارائه اطلاعات دقیق در مورد شرکت خود استفاده کنید. در مورد مشکلاتی که کسب و کارتان حل می کند به جزئیات بپردازید. مشخص باشید و مصرف کنندگان، سازمان یا مشاغلی را که شرکت شما قصد دارد به آنها خدمت کند را فهرست کنید.

مزیت های رقابتی که باعث موفقیت کسب و کار شما می شود را توضیح دهید. آیا کارشناسانی در تیم شما وجود دارند؟ آیا مکان مناسبی برای فروشگاه خود پیدا کرده اید؟ شرح شرکت شما مکانی است که می توانید در مورد نقاط قوت خود ببالید.

• تحلیل بازار

شما نیاز به درک خوبی از چشم انداز صنعت و بازار هدف خود دارید. تحقیقات رقابتی به شما نشان می دهد که سایر مشاغل چه می کنند و نقاط قوت آنها چیست. در تحقیقات بازار خود به دنبال روندها و موضوعات باشید. رقبای موفق چه می کنند؟ چرا کار می کند؟ آیا می توانید آن را بهتر انجام دهید؟ اکنون زمان پاسخ به این سوالات است.

• سازمان و مدیریت

به خواننده خود بگویید که ساختار شرکت شما چگونه خواهد بود و چه کسی آن را اداره خواهد کرد.

ساختار قانونی کسب و کار خود را شرح دهید. بیان کنید که آیا دارید یا قصد دارید کسب و کار خود را به عنوان یک شرکت C یا S ترکیب کنید، یک شرکت سهامی عام یا با مسئولیت محدود تشکیل دهید، یا اگر یک مالک انحصاری یا شرکت با مسئولیت محدود (LLC) هستید.

از یک نمودار سازمانی برای تعیین اینکه چه کسی مسئول چه چیزی در شرکت شما است استفاده کنید. نشان دهید که چگونه تجربه منحصر به فرد هر فرد به موفقیت سرمایه گذاری شما کمک می کند. رزومه و رزومه اعضای اصلی تیم خود را در نظر بگیرید.

• خط خدمات یا محصول

آنچه را که می فروشید یا خدماتی را که ارائه می دهید توضیح دهید. توضیح دهید که چگونه به مشتریان شما سود می رساند و چرخه عمر محصول چگونه به نظر می رسد. برنامه های خود را برای مالکیت معنوی، مانند حق چاپ یا

ثبت اختراع اگر در حال تحقیق و توسعه برای خدمات یا محصول خود هستید، آن را با جزئیات توضیح دهید.

• بازاریابی و فروش

هیچ راه واحدی برای نزدیک شدن به یک استراتژی بازاریابی وجود ندارد. استراتژی شما باید تغییر کند و متناسب با نیازهای منحصر به فرد شما باشد.

هدف شما در این بخش این است که توضیح دهید چگونه مشتریان را جذب و حفظ خواهید کرد. شما همچنین توضیح خواهید داد که چگونه یک فروش واقعاً اتفاق می افتد. بعداً هنگام پیش بینی مالی به این بخش مراجعه خواهید کرد، بنابراین مطمئن شوید که استراتژی های بازاریابی و فروش کامل خود را به طور کامل شرح داده اید.

• درخواست تامین مالی

اگر درخواست بودجه می کنید، در اینجاست که نیازهای مالی خود را تشریح می کنید. هدف شما این است که به وضوح توضیح دهید که چقدر بودجه خواهید داشت

در طول پنج سال آینده و اینکه برای چه چیزی از آن استفاده خواهید کرد.

مشخص کنید که آیا بدهی یا حقوق صاحبان سهام را می خواهید، شرایطی که می خواهید اعمال شود و مدت زمانی که درخواست شما پوشش می دهد. شرح مفصلی از نحوه استفاده از وجوه خود ارائه دهید. مشخص کنید که برای خرید تجهیزات یا مواد، پرداخت حقوق یا پوشش صورتحساب‌های خاص تا زمانی که درآمد افزایش پیدا کند، به بودجه نیاز دارید یا خیر. همیشه شرحی از برنامه های مالی استراتژیک آینده خود، مانند بازپرداخت بدهی یا فروش کسب و کار خود را بگنجانید.

• پیش بینی های مالی

درخواست بودجه خود را با پیش بینی های مالی تکمیل کنید. هدف شما این است که خواننده را متقاعد کنید که تجارت شما پایدار است و موفقیت مالی خواهد داشت.

اگر کسب و کار شما از قبل تاسیس شده است، صورت درآمد، ترازنامه و صورت جریان نقدی را برای سه تا پنج سال گذشته درج کنید. اگر وثیقه دیگری دارید که می‌توانید در مقابل وام بگذارید، حتماً آن را هم‌اکنون فهرست کنید.

چشم انداز مالی آینده نگر را برای پنج سال آینده ارائه دهید. صورت‌های درآمد پیش‌بینی‌شده، ترازنامه‌ها، صورت‌های جریان نقدی و بودجه‌های مخارج سرمایه‌ای را شامل شود. برای سال اول، حتی دقیق تر باشید و از پیش بینی های سه ماهه – یا حتی ماهانه استفاده کنید. مطمئن شوید که پیش بینی های خود را به وضوح توضیح داده اید و آنها را با درخواست های مالی خود مطابقت دهید.

این یک مکان عالی برای استفاده از نمودارها و نمودارها برای بیان داستان مالی کسب و کار شما است.

• ضمیمه

از ضمیمه خود برای ارائه اسناد پشتیبان یا سایر مطالب درخواست شده استفاده کنید. موارد متداول برای گنجاندن عبارتند از: تاریخچه اعتباری، رزومه، تصاویر محصول، معرفی نامه ها، مجوزها، مجوزها، اختراعات، اسناد قانونی و سایر قراردادها.

• قالب راه اندازی ناب

اگر می‌خواهید به سرعت کسب‌وکارتان را توضیح دهید یا شروع کنید، کسب‌وکارتان نسبتاً ساده است، یا قصد دارید مرتباً طرح کسب‌وکارتان را تغییر داده و اصلاح کنید، ممکن است یک قالب استارت‌آپ ناب را ترجیح دهید.

فرمت‌های راه‌اندازی ناب نمودارهایی هستند که تنها از تعداد انگشت شماری از عناصر برای توصیف ارزش پیشنهادی، زیرساخت، مشتریان و امور مالی شرکت شما استفاده می‌کنند. آنها برای تجسم مبادلات و حقایق اساسی در مورد شرکت شما مفید هستند.

راه های مختلفی برای توسعه یک قالب استارت آپ ناب وجود دارد. می‌توانید در وب جستجو کنید تا الگوهای رایگان برای ایجاد طرح کسب‌وکار خود را بیابید. ما در اینجا نه جزء یک طرح کسب و کار مدل را مورد بحث قرار می دهیم:

• مشارکت های کلیدی

به سایر مشاغل یا خدماتی که برای راه اندازی کسب و کار خود با آنها کار خواهید کرد توجه کنید. به تامین کنندگان، تولیدکنندگان، پیمانکاران فرعی و شرکای استراتژیک مشابه فکر کنید.

• فعالیت های کلیدی
• راه هایی را فهرست کنید که کسب و کار شما مزیت رقابتی کسب می کند. مواردی مانند فروش مستقیم به مصرف کنندگان یا استفاده از فناوری برای استفاده از اقتصاد اشتراک را برجسته کنید.
• منابع مهم

هر منبعی را که برای ایجاد ارزش برای مشتری خود استفاده می کنید، فهرست کنید. مهمترین دارایی شما می تواند شامل کارکنان، سرمایه یا مالکیت معنوی باشد. فراموش نکنید که از منابع تجاری استفاده کنید که ممکن است برای زنان، کهنه سربازان، بومیان آمریکا و مشاغل HUBZone در دسترس باشد.

• گزاره ارزش

در مورد ارزش منحصر به فردی که شرکت شما برای بازار به ارمغان می آورد، بیانیه ای واضح و قانع کننده ارائه دهید.

• ارتباط با مشتری

نحوه تعامل مشتریان با کسب و کار شما را شرح دهید. آیا خودکار است یا شخصی؟ حضوری یا آنلاین؟ از ابتدا تا انتها به تجربه مشتری فکر کنید.

• قسمت مشتریان

زمانی که بازار هدف خود را نام می برید مشخص باشید. کسب و کار شما برای همه نخواهد بود، بنابراین مهم است که درک روشنی از اینکه کسب و کار شما به چه کسی خدمت می کند، داشته باشید.

• کانال ها

مهم ترین راه هایی که با مشتریان خود صحبت می کنید را فهرست کنید. اکثر کسب و کارها از ترکیبی از کانال ها استفاده می کنند و در طول زمان آنها را بهینه می کنند.

• ساختار هزینه

آیا شرکت شما بر کاهش هزینه یا به حداکثر رساندن ارزش تمرکز می کند استراتژی خود را تعریف کنید، سپس مهم ترین هزینه هایی را که برای دنبال کردن آن با آن مواجه خواهید شد فهرست کنید.

• جریان های درآمد

توضیح دهید که چگونه شرکت شما واقعاً درآمد خواهد داشت. برخی از نمونه ها عبارتند از فروش مستقیم، حق عضویت، و فروش فضای تبلیغاتی. اگر شرکت شما چندین جریان درآمد دارد، همه آنها را فهرست کنید.

 

3: کسب و کار خود را تامین مالی کنید.

• طرح کسب و کار شما به شما کمک می کند تا بفهمید چه مقدار پول برای راه اندازی کسب و کار خود نیاز دارید. اگر آن مبلغ را در دست ندارید، باید سرمایه را جمع آوری یا وام بگیرید. خوشبختانه، راه‌های بیشتری برای یافتن سرمایه‌ای که نیاز دارید، بیش از هر زمان دیگری وجود دارد.
• تعیین کنید که به چه میزان بودجه نیاز دارید
• هر کسب و کاری نیازهای متفاوتی دارد و هیچ راه حل مالی برای همه مناسب نیست. وضعیت مالی شخصی و چشم انداز شما برای کسب و کارتان، آینده مالی کسب و کار شما را شکل می دهد.

هنگامی که بدانید به چه میزان سرمایه استارتاپ نیاز دارید، زمان آن رسیده است که بفهمید چگونه آن را دریافت خواهید کرد.

• کسب و کار خود را با تامین مالی خود تامین کنید

در غیر این صورت به عنوان بوت استرپینگ شناخته می شود، خود تأمین مالی به شما امکان می دهد از منابع مالی خود برای حمایت از کسب و کار خود استفاده کنید. تامین مالی شخصی می تواند به صورت مراجعه به خانواده و دوستان برای سرمایه، استفاده از حساب های پس انداز یا حتی استفاده از 401(k) باشد.

با تامین مالی شخصی، کنترل کامل بر کسب و کار را حفظ می کنید، اما تمام خطرات را نیز خودتان به عهده می گیرید. مراقب باشید که بیش از توان مالی خود خرج نکنید، و به خصوص اگر تصمیم دارید زودتر از حساب های بازنشستگی استفاده کنید، مراقب باشید. ممکن است با هزینه‌ها یا جریمه‌های گران‌قیمتی روبرو شوید یا به توانایی خود برای بازنشستگی به موقع آسیب وارد کنید – بنابراین باید ابتدا با سرپرست برنامه و یک مشاور مالی شخصی مشورت کنید.

• سرمایه گذاری خطرپذیر را از سرمایه گذاران دریافت کنید

سرمایه گذاران می توانند به شما بودجه ای برای شروع کسب و کار خود در قالب سرمایه گذاری های سرمایه گذاری مخاطره آمیز بدهند. سرمایه گذاری خطرپذیر معمولاً در ازای سهم مالکیت و نقش فعال در شرکت ارائه می شود.

سرمایه گذاری خطرپذیر از چندین جنبه مهم با تامین مالی سنتی متفاوت است. سرمایه خطرپذیر معمولا:

شرکت های با رشد بالا را متمرکز می کند

سرمایه گذاری در ازای حقوق صاحبان سهام، به جای بدهی (این یک وام نیست)

ریسک های بالاتری را در ازای بازدهی بالاتر بالقوه می پذیرد

افق سرمایه گذاری طولانی تری نسبت به تامین مالی سنتی دارد

تقریباً همه سرمایه گذاران خطرپذیر حداقل خواهان یک کرسی در هیئت مدیره هستند. بنابراین آماده باشید که در ازای دریافت بودجه، بخشی از کنترل و مالکیت شرکت خود را کنار بگذارید.

چگونه می توان سرمایه گذاری خطرپذیر را دریافت کرد

هیچ راه تضمینی برای به دست آوردن سرمایه خطرپذیر وجود ندارد، اما این فرآیند معمولاً از یک ترتیب استاندارد از مراحل اولیه پیروی می کند.

1. یک سرمایه گذار پیدا کنید

به دنبال سرمایه گذاران فردی باشید – که گاهی اوقات “سرمایه گذاران فرشته” نامیده می شود – یا شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر. حتما به اندازه کافی تحقیقات پیشینه انجام دهید تا بدانید که آیا سرمایه گذار معتبر است و تجربه کار با شرکت های نوپا را دارد یا خیر.

2. طرح کسب و کار خود را به اشتراک بگذارید

سرمایه گذار طرح کسب و کار شما را بررسی می کند تا مطمئن شود که معیارهای سرمایه گذاری آنها را برآورده می کند. اکثر صندوق های سرمایه گذاری بر روی یک صنعت، منطقه جغرافیایی یا مرحله توسعه کسب و کار متمرکز می شوند.

3. بررسی دقت لازم را انجام دهی

سرمایه گذاران به تیم مدیریت شرکت، بازار، محصولات و خدمات، اسناد حاکمیت شرکتی و صورت های مالی نگاه می کنند.

4. شرایط را تعیین کنید

اگر آنها می خواهند سرمایه گذاری کنند، گام بعدی توافق بر سر یک برگه مدت است که شرایط و ضوابط صندوق برای سرمایه گذاری را توضیح می دهد.

5. سرمایه گذاری

پس از توافق بر سر یک برگه مدت، می توانید سرمایه گذاری را دریافت کنید! هنگامی که یک صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر سرمایه گذاری کرد، به طور فعال در شرکت مشارکت می کند. صندوق‌های مخاطره‌پذیر معمولاً به صورت «دور» هستند. همانطور که شرکت به نقاط عطف می رسد، دورهای بیشتری از تامین مالی در دسترس است، با تعدیل قیمت در حین اجرای طرحش.

• از تامین مالی جمعی برای تامین مالی کسب و کار خود استفاده کنید

تامین مالی جمعی از تعداد زیادی از افراد برای یک کسب و کار سرمایه جمع آوری می کند که به آنها سرمایه گذاران جمعی می گویند. سرمایه گذاران جمعی از نظر فنی سرمایه گذار نیستند، زیرا سهمی از مالکیت در کسب و کار دریافت نمی کنند و انتظار بازگشت مالی پول خود را ندارند.

درعوض، سرمایه‌گذاران جمعی انتظار دارند که یک “هدیه” از شرکت شما به عنوان تشکر از مشارکت خود دریافت کنند. اغلب، آن هدیه محصولی است که می‌خواهید بفروشید یا سایر امتیازات ویژه، مانند ملاقات با صاحب کسب و کار یا درج نام او در اعتبار. این امر، تأمین مالی جمعی را به گزینه ای محبوب برای افرادی تبدیل می کند که می خواهند آثار خلاقانه (مانند یک مستند)، یا یک محصول فیزیکی (مانند یک خنک کننده با فناوری پیشرفته) تولید کنند.

تامین مالی جمعی نیز محبوب است زیرا ریسک آن برای صاحبان مشاغل بسیار کم است. نه تنها می‌توانید کنترل کامل شرکت خود را حفظ کنید، بلکه اگر طرح شما با شکست مواجه شود، معمولاً هیچ تعهدی برای بازپرداخت سرمایه‌گذاران جمعی خود ندارید. هر پلتفرم تامین مالی جمعی متفاوت است، بنابراین مطمئن شوید که متن دقیق را بخوانید و تعهدات مالی و قانونی کامل خود را درک کنید.

• یک وام کسب و کار کوچک بگیرید

اگر می خواهید کنترل کامل کسب و کار خود را حفظ کنید، اما بودجه کافی برای شروع ندارید، یک وام کسب و کار کوچک در نظر بگیرید.

برای افزایش شانس خود برای تضمین وام، باید یک برنامه تجاری، برگه هزینه و پیش بینی مالی برای پنج سال آینده داشته باشید. این ابزارها به شما ایده می‌دهند که چقدر باید درخواست کنید و به بانک کمک می‌کند تا با دادن وام به شما یک انتخاب هوشمندانه انجام دهد.

هنگامی که مواد خود را آماده کردید، برای درخواست وام با بانک ها و اتحادیه های اعتباری تماس بگیرید. شما می خواهید پیشنهادات را مقایسه کنید تا بهترین شرایط ممکن را برای وام خود بدست آورید.

• از Lender Match برای پیدا کردن وام دهندگانی که وام های تضمین شده توسط SBA ارائه می دهند، استفاده کنید

اگر در گرفتن وام تجاری سنتی مشکل دارید، باید وام های تضمین شده توسط SBA را بررسی کنید. وقتی بانکی فکر می‌کند که کسب‌وکار شما برای وام دادن به آن بسیار خطرناک است، اداره کسب‌وکار کوچک ایالات متحده (SBA) می‌تواند با ضمانت وام شما موافقت کند. به این ترتیب، بانک ریسک کمتری دارد و بیشتر مایل است به کسب و کار شما وام بدهد.

از Lender Match برای پیدا کردن وام دهندگانی که وام های تضمین شده توسط SBA ارائه می دهند، استفاده کنید.

• برنامه های سرمایه گذاری SBA
• شرکت سرمایه گذاری مشاغل کوچک (SBIC)

SBICها دارای مالکیت خصوصی و صندوق های سرمایه گذاری مدیریت شده با مجوز و تنظیم شده توسط SBA هستند. آنها از سرمایه خود، به علاوه وجوه قرض گرفته شده با ضمانت SBA، برای سرمایه گذاری سهام و بدهی در مشاغل کوچک واجد شرایط استفاده می کنند. درباره SBIC ها بیشتر بیاموزید تا ببینید آیا کسب و کار شما واجد شرایط است یا خیر.

• برنامه تحقیقات نوآوری کسب و کار کوچک (SBIR).
• این برنامه مشاغل کوچک را تشویق می کند تا در تحقیق و توسعه فدرال شرکت کنند که پتانسیل تجاری سازی را دارد. دریابید که آیا برنامه رقابتی مبتنی بر جوایز SBIR برای شما منطقی است یا خیر.
• برنامه انتقال فناوری کسب و کار کوچک (STTR).

این برنامه فرصت های مالی را در عرصه تحقیق و توسعه نوآوری فدرال ارائه می دهد. کسب‌وکارهای کوچکی که واجد شرایط این برنامه هستند، در مراحل اولیه و میانی راه‌اندازی با مؤسسات تحقیقاتی غیرانتفاعی کار می‌کنند. دریابید که آیا برنامه STTR برای کسب و کار شما منطقی است یا خیر.

 

4: محل کسب و کار خود را انتخاب کنید.

• مکان کسب و کار شما یکی از مهم ترین تصمیماتی است که می گیرید. چه در حال راه‌اندازی یک تجارت آجر و ملات باشید یا یک فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کنید، انتخاب‌هایی که انجام می‌دهید می‌تواند بر مالیات، الزامات قانونی و درآمد شما تأثیر بگذارد.
• در مورد بهترین مکان برای مکان یابی کسب و کار خود تحقیق کنید
• شما باید کسب و کار خود را ثبت کنید، مالیات بپردازید، و مجوزها و مجوزها را در مکانی که برای کسب و کار خود انتخاب می کنید، دریافت کنید.
• جایی که کسب و کار خود را قرار می دهید تا حدی به موقعیت بازار هدف، شرکای تجاری و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. علاوه بر این، باید هزینه ها، مزایا و محدودیت های سازمان های دولتی مختلف را در نظر بگیرید.
• هزینه های تجاری خاص منطقه

هنگامی که هزینه های راه اندازی خود را محاسبه می کنید، هزینه های مختلف ممکن است بسته به موقعیت مکانی شما بیشتر یا کمتر باشد.

هزینه هایی که می تواند به طور قابل توجهی بر اساس مکان متفاوت باشد شامل حقوق استاندارد، قوانین حداقل دستمزد، ارزش املاک، نرخ اجاره، نرخ بیمه کسب و کار، خدمات آب و برق و مجوزها و هزینه های دولتی است.

• قوانین منطقه بندی محلی

اگر یک ملک فیزیکی را برای کسب و کار خود می خرید، اجاره می کنید، می سازید، یا قصد دارید کار کنید، مطمئن شوید که با الزامات منطقه بندی محلی مطابقت دارد.

محله ها معمولاً برای استفاده تجاری یا مسکونی منطقه بندی می شوند. قوانین منطقه‌بندی می‌تواند انواع خاصی از مشاغل را از فعالیت در یک منطقه محدود یا به طور کامل ممنوع کند.

اگر تجارت خود را خارج از خانه خود قرار دهید، ممکن است محدودیت‌های منطقه‌بندی کمتری داشته باشید، اما قوانین منطقه‌بندی هنوز می‌تواند حتی برای مشاغل خانگی نیز اعمال شود.

قوانین منطقه‌بندی معمولاً در سطح محلی کنترل می‌شوند، بنابراین برای اطلاع از قوانین منطقه‌بندی در منطقه خود، با بخش برنامه‌ریزی شهر یا دفتر مشابه خود مشورت کنید.

• مالیات های ایالتی و محلی

چشم انداز مالیاتی ایالت، شهرستان و شهر را در نظر بگیرید. مالیات بر درآمد، مالیات بر فروش، مالیات بر دارایی و مالیات شرکت ها می توانند به طور قابل توجهی از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشند.

در واقع، برخی از ایالت ها به دلیل ایجاد محیط های مالیاتی که برای انواع خاصی از شرکت ها بسیار دوستانه است، مشهور هستند. این بخشی از دلیل تمرکز استارت‌آپ‌های فناوری، مؤسسات مالی و تولیدی در مناطق خاصی از کشور است.

از وب‌سایت‌های دولتی و محلی دیدن کنید تا دریابید که چشم‌انداز مالیاتی منطقه شما چگونه است.

• مشوق های دولتی و محلی

برخی از دولت های ایالتی و محلی اعتبار مالیاتی ویژه ای را برای مشاغل کوچک ارائه می دهند. همچنین ممکن است وام های کسب و کار کوچک خاص ایالت یا سایر مشوق های مالی پیدا کنید.

برنامه ها و مزایای تشویقی اغلب به ایجاد شغل، بهره وری انرژی، توسعه مجدد شهری و فناوری مربوط می شود.

برای یافتن اطلاعات بیشتر، از دفاتر محلی SBA، مراکز توسعه مشاغل کوچک، مراکز تجاری زنان و وب سایت های دولتی محلی دیدن کنید.

• مشوق های دولت فدرال

دولت فدرال برای کسب و کارهای کوچکی که با دولت قرارداد دارند و در مناطق کم استفاده مستقر هستند، مزایایی ارائه می دهد. برای بررسی اینکه آیا واجد شرایط دسترسی ترجیحی به فرصت‌های تدارکات فدرال هستید، برنامه مناطق تجاری کم استفاده تاریخی (HUBZone) را بررسی کنید.

5: یک ساختار تجاری را انتخاب کنید.

• ساختار کسب‌وکاری که انتخاب می‌کنید بر همه چیز تأثیر می‌گذارد، از عملیات روزانه گرفته تا مالیات‌ها و اینکه چه میزان از دارایی‌های شخصی شما در معرض خطر است. شما باید یک ساختار تجاری را انتخاب کنید که تعادل مناسبی از حمایت‌ها و مزایای قانونی به شما بدهد.

ساختار کسب و کار شما بر میزان  مالیات پرداختی ، توانایی شما در جمع آوری پول، اسنادی که باید برای تشکیل پرونده دارید و مسئولیت شخصی شما تأثیر می گذارد.

ساختار قانونی که برای کسب و کار خود انتخاب می کنید بر الزامات ثبت کسب و کار، میزان مالیات پرداختی و مسئولیت شخصی شما تأثیر می گذارد.

با دقت انتخاب کنید. در حالی که ممکن است در آینده به یک ساختار تجاری متفاوت تبدیل شوید، ممکن است بر اساس موقعیت مکانی شما محدودیت هایی وجود داشته باشد. این همچنین می تواند منجر به عواقب مالیاتی و انحلال ناخواسته در میان سایر عوارض شود.

مشاوره با مشاوران تجاری، وکلا و حسابداران می تواند مفید باشد.

• انواع ساختار کسب و کارها رایج :
• کسب و کارهای انفرادی :

در این نوع کسب و کار که به عنوان مالکیت انفرادی نیز از آن نام می‌برند فرد به تنهایی و بدون مشارکت دیگران کسب و کار را ایجاد می‌کند و هیچ شخص دیگری شریک در کسب و کار نمی کند و در نتیجه کلیه سود و ضررهای حاصل از فعالیت کسب و کار متوجه خود شخص می‌شود. البته ممنکن است برای تامین سرمایه از اشخاص دیگری کمک بگیرد اما انها را شریک خود نمی نماید نظیر اخد تسهیلات بانکی از بانکها و موسسات مالی و اعتباری.

هر چند در این نوع کسب و کار فرد از کلیه عایدی و درآمد حاصل از فعالیت خود بهر‌مند می‌شود اما در مقابل ریسک این را می‌پذیرد که چنانچه قادر به پرداخت بدهی های خود نباشد کلیه دارائی وی تضمین پرداخت بدهی های او می‌باشد.

• انجام کسب و کار به تنهایی
• پذیرش کلیه مسئولیتها و بدهی های ناشی از فعالیت کسب و کار به تنهایی
• حصول کلیه در آمد ناشی از فعالیت برای شخص واحد
• ریسک مهم این نوع کسب و کار:
• تضمین کلیه دارائی های فرد در قبال بدهی های
• ناشی از کسب و کار
• کسب و کارهای شراکتی :

در این فعالیت گروهی فرد با جذب مشارکت دیگران اقدام به تاسیس یک کسب و کار گروهی می نماید و در نتیجه افراد دیگری ار نیز شریک در سود و زیان احتمالی ناشی از فعالیت کسب و کارانه می‌نماید. این نوع فعالیت گروهی به جهت اینکه در قالب یک شرکت صورت نمی گیرد لذا فاقد شخصیت حقوقی است و هر چند عنوان گروه منطبق با شرکت مدنی است اما چون شرکت مدنی فاقد  شخصیت حقوقی است لذا همه شرکا دارای مسئولیت نا محدود در مقابل طلبکاران احتمالی این نوع واحد کسب و کار هستند.

از طرفی چنانچه فعالیت این گروه از جمله فعالیت های تجاری موضوع ماده 2 قانون تجارت باشد نظیر خرید و فروش تجیزات پزشکی، بر اساس ماده 220 قانون تجارت هر چند شرکت تجاری را تشکیل ننموده اند اما این گروه را قانونگذار در حکم شرکت تضامنی تلقی نموده  و در نتیجه هریک از شرکا به تنهایی مسئول پرداخت کلیه بدهی های این واحد کسب و کار می‌باشد. از این جهت ریسک مسئولیت در این نوع سازمان کسب و کار برای اعضا بالا می باشد.

• انجام فعالیت کسب و کار به صورت گروهی (شرکت مدنی)
• پذیرش تقسیم سود و زیان به صورت گروهی
• پذیرش مسئولیت شراکتی ولی نامحدود برای شرکا
• عدم تشکیل یک شخصیت حقوقی مستقل از شرکا
• کسب و کارهای شرکتی با مسئولیت محدود:

در این نوع کسب و کار اشخاص با اختصاص دادن بخشی از سرمایه خود برای سرمایه گذاری در یک کسب و کار، اقدام به تشکیل یک شرکت تجاری می‌نمایند. چون تصمصیم ندارند کل دارائی خود را برای این کسب و کار به خطر بیاندازند لذا فقط بخشی از سرمایه خود را به این امر اختصاص می‌دهند تا چنانچه بدهی ایجاد شد فقط این بخش از سرمایه آنها بابت زیانهای احتمالی ای فعالیت از بین برود( به طلبکاران شرکت داده شود). بر این اساس با تشکیل یک شرکت سرمایه‌ای این مخاطره را مدیریت نموده و میزان مسئولیت خود را محدود به همان آورده های قرار می‌دهند که به عنوان سهم‌الشرکه آورده‌اند. برای این امر در نظام حقوقی ایران دو نوع شرکت سرمایه‌ای در قانون تجارت پیش بینی شده که در آنها مسئولیت شرکا در مقابل طلبکاران احتمالی شرکت محدود به میزان سرمایه‌ای است که برای شرکت گذاشته اند. این دو شرکت عبارتند از شرکت سهامی(عام و خاص) و شرکت با مسئولین مدنی

• تشکیل یک شرکت تجاری
• دارای شخصیت حقوقی مستقل از شرکاء
• اهمیت سرمایه
• محدود بودن میزان مسئولیت به میزان آورده و سهم الشرکه
• محدود بودن به شرکتهای سرمایه‌ای (سهامی و با مسئولیت محدودا
• کسب و کارهای شرکتی با مسئولیت نامحدود:

در این نوع کسب و کار نیز افراد با اختصاص دادن بخشی از سرمایه خود برای سرمایه گذاری در یک کسب و کار، اقدام به تشکیل یک شرکت تجاری می‌نمایند. اما چون برای کسب اعتبار و مشتری بایستی علاوه بر سرمایه مالی از اعبار شخصی شرکا نیز استفاده شود لذا شرکا این ریسک را برای خود می‌پذیرند که با تشکیل این نوع شرکت چنانچه دارائی شرکت کفاف لازم را برای پراخت دیون شرکت ندهد طلبکاران شرکت بتوانند برای وصول طلب خود به شرکا مراجعه نمایند و مسئولیت شرکا در مقابل طلبکاران شرکت محود به میزان سرمایه های که آورده اند نبوده و بلکه نا محدود است. به همین دلیل این نوع شرکتها را شرکتهای شخصی می نامند. شرکتهای تضامنی و نسبی از این نوع شرکتها هستند. در شرکت تضامنی هر یک از شرکا در مقابل طلبکاران مسئول کل بدهی شرکت می باشد لذا طلبکاران می توانند برای مطالبه کل طلب خود به یکی یا همه شرکا مراجعه و در صورت عدم پرداخت علیه آنها طرح دعوا نمایند. در شرکت نسبی هر یک از شرکا به نسب سهمی که در شرکت دارد مسئول پرداخت بدهی ها است ولی میزان و سقف مسئولیت وی محدود به ارزش سهم وی و مبلغ سهم وی نیست بلکه نا محدود است . بنا بر این اگر یک شریک دارای 20 درصد سهم شرکت نسبی است، مسئولیت پرداخت 20 درصد بدهی شرکت را به عهده دارد هر چند میزان 20 درصد بدهی شرکت 100 برابر ارزش سهم وی در شرکت باشد.

لذا در این نوع شرکتها ریسک زیادی برای شریکی که سرمایه گذاری می کند می باشد و ممکن است کل دارائی خود را بابت پرداخت بدهی های آتی شرکت از دست بدهد

• تشکیل یک شرکت تجاری
• دارای شخصیت حقوقی مستقل از شرکاء
• عدم تاثیر میزان سرمایه بر مسئولیت شرکا در مقابل طلبکاران شرکت
• نا محدود بودن مسئولیت شرکا در مقابل طلبکارن احتمالی شرکت
• حق رجوع طلبکاران به دارائی شخصی شرکا در صورت کافی نبودن دارائی شرکت
• محدود بودن به شرکتهای شخصی(تضامنی و نسبی ) و شرکای ضامن در شرکتهای مختلط

6: نام کسب و کار خود را انتخاب کنید.

• انتخاب نام کامل آسان نیست. شما یک نام را می خواهید که نشان دهنده برند شما باشد و روح شما را تسخیر کند. همچنین باید مطمئن شوید که نام کسب و کار شما قبلاً توسط شخص دیگری استفاده نشده است.

با خلاقیت و تحقیقات بازار می توانید نام تجاری مناسب را پیدا کنید. هنگامی که نام خود را انتخاب کردید، باید با ثبت نام تجاری مناسب از آن محافظت کنید.

«علامت تجاري وسيله ايست كه به تاجر يا توليد كننده جنس اجازه مي‌دهد اجناس خود را از اجناس سايرين مشخص سازد»   يا تاجري كه خدماتي را ارائه مي‌كند خدمات خود را از ساير خدمات مشابهي كه ديگران ارائه مي‌كنند متمايز مي‌كند. ماده (1) قانون ثبت علايم تجارتي و اختراعات مصوب سال 1310 علامت تجارتي را اينگونه تعريف نموده بود:

«علامت تجارتي عبارتست از هر قسم علامتي است اعم از نقش، تصوير، رقم، حرف، عبارت، مهر، لفاف و غير آن كه براي امتياز و تشخيص محصول صنعتي، تجارتي يا فلاحتي اختيار مي‌شود. ممكن است يك علامت تجارتي براي تشخيص محصول جماعتي از زارعين يا ارباب صنعت يا تجار و يا محصول يك شهر و يا يك ناحيه از مملكت اختيار شود.»

بند (الف) ماده 30 قانون جديد التصويب ثبت اختراعات، طرحهاي صنعتي و علائم تجاري مصوب 1386 «علامت» را اين گونه تعريف نموده است:

«علامت يعني هر نشان قابل رويتي كه بتواند كالاها يا خدمات اشخاص حقيقي يا حقوقي را از هم متمايز سازد»

در اين ماده بر خلاف تعريف جهاني علائم تجاري از جمله اسناد بين‌المللي مربوط با قيد «قابل رويت» بسياري از علائم جديدي كه امروزه به عنوان مصاديق مجاز علامت تجاري از آنها استفاده مي‌شود نظير علائم صوتي و چشايي را از شمول تعريف خارج ساخته است

7: کسب و کار خود را ثبت کنید.

هنگامی که نام تجاری عالی را انتخاب کردید، وقت آن است که آن را قانونی کنید و از برند خود محافظت کنید. اگر با نامی متفاوت از نام خود تجارت می کنید، باید در دولت فدرال و شاید دولت ایالتی خود نیز ثبت نام کنید.

8: شناسه مالیاتی دریافت کنید.

برای شروع و رشد کسب‌وکارتان مانند افتتاح حساب بانکی و پرداخت مالیات استفاده خواهید کرد. این مانند یک شماره تامین اجتماعی برای کسب و کار شما است. برخی – اما نه همه – ایالت ها از شما می خواهند که شناسه مالیاتی نیز دریافت کنید.

9: برای مجوزها کسب و کار خودتان اقدام کنید.

با رعایت قوانین، کسب و کار خود را روان نگه دارید. مجوزها و مجوزهایی که برای کسب و کار خود نیاز دارید بر اساس صنعت، ایالت، مکان و عوامل دیگر متفاوت است.

10: یک حساب بانکی تجاری باز کنید.

یک حساب جاری یک کسب و کار کوچک می تواند به شما در رسیدگی به مسائل حقوقی، مالیاتی و روزمره کمک کند. خبر خوب این است که اگر ثبت نام و مدارک مناسب را آماده کرده باشید، راه اندازی آن آسان است.